Η μουσικη ενωνει στο Ελ Σιστεμα η ταινια για τα παιδια και τη μουσκη στο Εκοκιντς

Το μοναδικό εκπαιδευτικό σύστημα της Βενεζουέλας για την μουσική, παίρνει τα παιδιά από τις φτωχογειτονιές και τα κάνει μεγάλους μουσικούς.

Η ταινία μας δείχνει πως ο οραματιστής της Βενεζουέλας Jose Antonio Abreu άλλαξε τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Το λυρικό και συγκινητικό ντοκιμαντέρ μας πηγαίνει από τις χωματερές και τις παραγκουπόλεις του Καράκας στις καλύτερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου.

Παιδιά από δρόμους στους οποίους κυριαρχούν τα όπλα και οι πόλεμοι συμμοριών, πηγαίνουν σε μουσικά σχολεία και μέσα από το μοντέλο της συμφωνικής ορχήστρας μαθαίνουν πώς να χτίσουν μια καλύτερη κοινωνία.

Η ταινία των Paul Smaczny και Maria Stodtmeier βρίσκει την χαρά στα πιο απίθανα μέρη.«Τα οικονομικά μου έμαθαν ότι οι υπανάπτυκτες χώρες είναι υπανάπτυκτες λόγω του ότι είναι υπανάπτυκτες.

Η ταυτολογία αυτή περιγράφει μια παγίδα φτώχιας που παράγεται από την φτώχια.

Αυτό που κάνουμε μπορεί να σπάσει αυτόν το φαύλο κύκλο.

Είδα ξεκάθαρα ότι δεν μπορούσα να το αφήσω στη μέση, και ότι η μουσική ήταν η διέξοδος…» Jose Antonio Abreu.

Στην δουλειά μου σαν σκηνοθέτης προσπαθώ να εξετάζω πολιτικά και κοινωνικά ερωτήματα μέσω της μουσικής.Με γοητεύει η δύναμη της μουσικής και τα όσα μπορεί να καταφέρει καταργώντας την προκατάληψη, αλλάζοντας μια κοινωνία και φέρνοντας τους ανθρώπους κοντά.Στην περίπτωση της Βενεζουέλας, ο κόσμος βλέπει ένα εγχείρημα που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.

Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά και έφηβοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα, παίζουν μουσική μαζί, αλληλομορφώνονται και παίρνουν την ευθύνη για την διαμόρφωση του μέλλοντός τους.Αυτό το εγχείρημα οφείλεται κυρίως στην ακούραστη προσπάθεια ενός ανθρώπου, του Jose Antonio Abreu, του εγκέφαλου πίσω από την ιστορία ο οποίος για περισσότερα από τριάντα χρόνια έθεσε σαν στόχο του την ανατροπή της κοινωνικής ανισότητας της χώρας του μέσω της μουσικής παιδείας.

Κάνοντας μια μεγάλη έρευνα για το εγχείρημα αυτό, προσπαθήσαμε να δούμε το περιεχόμενο και την πολυπλοκότητά του και πάνω απ’ όλα να το εξετάσουμε ενταγμένο στο κοινωνικό του πλαίσιο.